Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018





Παραδομένος σε μια μοίρα σκοτεινή έτσι αφημένος σ ένα απόκοσμο παζάρι να υποφέρω από μια δύναμη κρυφή με τα κουρέλια μου να ντύνω το φεγγάρι Γελώντας λούζομαι σε βιβλικές βροχές κι αν σκοτεινιάζω αγάπη μου μην με φοβάσαι γιατί ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές που με τυλίγουν σαν ομίχλη όταν κοιμάσαι Την ερημιά μου την στοιχειώνουνε φωνές πονάει η μνήμη μου και σκούζει σαν θηρίο και έτσι για πάντα θα γεμίζω μ ενοχές για τα γλυκά απελπισμένα σου αντίο Και εγώ που πάντα ήθελα μέσα σου να ζήσω σφαδάζω κάτω από έναν ξένο αστερισμό ήρθα εδώ για να υποφέρω, ν αγαπήσω και να χαθώ.

Παντελής Ροδοστόγλου